اصلاح طلبانی که از یک سوراخ دوبار گزیده می شوند!
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۲۰۳۶۳
با نگاهی به لیست‌های «ائتلاف برای ایران» و «سازندگی» به عنوان دو فهرست اصلی جریان اصلاحات برای انتخابات مجلس شورای اسلامی بیش از هر چیز همان مثل معروف «آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود» در اذهان تداعی می شود.
به گزارش «تابناک»، ۱۵ بهمن در حالی که تنها ۱۰ روز به آغاز رسمی و قانونی تبلیغات انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی‌مانده بود، شورای عالی سیاستگذاری جبهه اصلاح‌طلبان، اصلی‌ترین مرجع تعیین خط‌مشی در جریان اصلاحات، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد در انتخابات پیش‌رو قادر به ارائه لیست اختصاصی در تهران نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیانیه این شورا احزاب اصلاح‌طلب را مختار ساخته بود که با توجه به اصول مشخص‌شده در میثاق شورای‌عالی، در شهرستان‌ها و نیز پایتخت فعالیت انتخاباتی داشته و لیست ارائه کنند؛ استدلال هم این بود که چهره‌های شاخص و عمده دبیران کل احزاب اصلاح‌طلب ردصلاحیت شده و امکان برقراری رقابت عادلانه وجود ندارد.
البته این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که طبق بررسی‌های به عمل آمده در تهران تا پایان روز ثبت‌نام‌ها نزدیک به ۱۱۴ چهره حزبی یا شناخته‌شده جریان اصلاحات کاندیدا شده و این یعنی برای هر کرسی نزدیک به ۴ نفر از اصلاح‌طلبان ثبت‌نام کرده بودند، آماری که صرفاً مربوط به اصلاح‌طلبان «عنوان‌داری» است که توسط احزاب رسمی این جریان نامزد شده بودند؛ چه آنکه از میان سایر نامزدها نیز قطعاً افراد پرشماری می‌توانستند در زمره اصلاح‌طلبان قرار بگیرند؛ پس برخلاف آنچه جریان اصلاحات و رسانه‌هایش سعی در القای آن داشتند، تعداد اصلاح‌طلبان کاندیدا شده برای تهران زیاد بوده است.
پس از اعلام نتایج بررسی صلاحیت‌ها، اصلاح‌طلبان این‌بار سخن از گستردگی ردصلاحیت‌ها به میان آورده و حتی کار را به جایی رساندند که مدعی بودند این انتخابات، «انتخابات» نیست بلکه «انتصابات» است! شاید در پاسخ به همین سخنان بود که رهبری تصریح کردند چطور وقتی نوبت شما می‌شود انتخابات است اما الان می‌گویید انتصابات؟
با این‌همه در نهایت شورای عالی سیاستگذاری اعلام کرد که لیستی برای انتخابات ارائه نکرده ولی از لیست‌های احزاب اصلاح‌طلب حمایت می‌کند . به دنبال همین در نخستین روز رقابت‌های انتخاباتی احزاب اتحاد ملت و اعتماد ملی از حضور در انتخابات سرباز زده و حزب کارگزاران سازندگی نیز با انتشار بیانیه‌ای ضمن انتقاد از روند بررسی صلاحیت‌ها از لیست مستقل خود برای تهران رونمایی کرد و فردای آن روز یعنی شنبه، ۲۶ بهمن یعنی دومین روز رقابت‌های انتخاباتی ۸ حزب اصلاح‌طلب لیستی با عنوان «ائتلاف برای ایران» با حضور کمرنگ کاندیداهای حزب سازندگی منتشر کرد که با این حساب از همین حالا می‌توان انشقاق و چنددستگی در رویکرد جریان اصلاحات نسبت به انتخابات را نظاره‌گر بود.
با این روند هیچ بعید نیست اگر در روزهای آتی شاهد سربرآوردن لیست‌هایی با اسامی مشابه از جریان اصلاحات باشیم تا به نوعی تیر خلاصی به پیکر نیمه‌جان اصلاح‌طلبان در انتخابات وارد شود.
فراموش نکنیم که در آن طرف میدان هم وضعیت اصولگرایان تعریف چندانی ندارد. قالیبافی‌ها پس از اما و اگرهای چند روز اخیر و تکذیب لیست اولیه از سوی قالیباف، در قالب فهرست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب به میدان آمدند ، از سوی دیگر جبهه پایداری نیز که از آغاز دلش به ائتلافی که حدادعادل آن را مدیریت می‌کرد، رضا نبود، مصر بر انتشار فهرست خودش ماند و در نهایت با سرلیستی مرتضی آقاتهرانی وارد انتخابات شد و راهش را از ائتلاف جدا کرد.
اما هنوز خبر جدایی پایداری از ائتلاف کهنه نشده بود که جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت به ریاست شهاب‌الدین صدر و سرلیستی غلامرضا مصباحی‌مقدم نیز لیست دیگری ارائه کرد؛ در این میان چندتایی ائتلاف و جبهه ریز و درشت دیگر هم در جریان اصولگرایی کاندیداهای خود را معرفی کردند و در مجموع شرایط به سمتی رفت که حداقل ۵ لیست اصلی در تهران خودنمایی می‌کند که سهم اصولگرایان ۳ لیست و سهم اصلاح‌طلبان ۲ لیست است.
اما آنچه در مقایسه میان این لیست‌های متعدد بیشتر به چشم می‌آید، حضور ۱۴ نماینده فعلی مجلس در لیست ۳۰ نفره احزاب اصلاح‌طلب برای انتخابات است؛چهره‌هایی همچون مصطفی کواکبیان، علیرضا محجوب،داوود محمدی، سهیلا جلودارزاده، پروانه مافی، محمدرضا بادامچی، فریده اولادقباد، زهرا ساعی، محمدعلی وکیلی، سیدفرید موسوی، محسن علیجانی، محمدرضا نجفی، ابوالفضل سروش و مهدی شیخ که کمابیش قاطبه مردم تهران با کارنامه آنان در چهار سال گذشته در مجلس آشنا هستند.
کارنامه‌ای که نه‌تنها مخالفان جریان اصلاحات را منتقد خود کرده بلکه داد بسیاری از حامیان و رأی‌دهندگان حامی اصلاح‌طلبی را هم درآورده است . حال با چنین سابقه و عملکردی، حضور پررنگ نمایندگان فعلی مجلس در لیست تهران (که به‌جز ساعی بقیه نماینده فعلی همین شهر هستند) و دیدن این اسامی در لیست ۳۰ نفره یادآور همان مثل معروف است که آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود!
این کاندیداها همگی عضو فراکسیون امید هستند که انتقادات فراوانی به عملکرد آن وجود دارد،علاوه بر آن هم برخی از این افراد حضور کمرنگی در جلسات فراکسیون امید داشته و یا در مقاطع حساس، رای و نظرات‌شان همسو با جریان اصولگرایی بوده است.
اینکه چرا در این شرایط اصلاح‌طلبان باردیگر از همان افرادی استفاده کردند که لااقل به دلیل عملکردشان اقبال چندانی به آنان وجود ندارد، پرسشی است که شاید پاسخ آن از سوی اصلاحات به ردصلاحیت‌های شورای نگهبان یا نبود کاندیداهای شاخص اصلاح‌طلب بازگردد اما نکته این است که مگر همین اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دهم از ردصلاحیت‌ها گله‌مند نبودند ولی در نهایت فراخوانی دادند و در لوای ائتلاف با اعتدالیون وارد انتخابات مجلس در تهران و شهرستان‌ها شدند؟ حال دقیقاً چه اتفاقی افتاده که در این دوره خبری از فراخوان نبود و از همان آغاز بنا بر ارائه نکردن لیست قرار گرفت؟ چرا تلاشی برای شناسایی داوطلبان موثر و رای‌آور انجام نشد و فقط به حمایت از نمایندگان فعلی بسنده شد؟
جریان اصلاحات که دم از تجربه انتخابات دور گذشته را می‌زند و سخن از ائتلاف‌نکردن با سایر جریان‌ها را مطرح می‌کند، چطور تنها به بخشی از حرف خود پایبند می‌ماند؟ یعنی آنها از تجربه انتخابات قبلی تنها ائتلاف نکردن را دریافتند اما از گذشته و کارنامه نمایندگان فعلی‌شان در مجلس درس نگرفته و مجدداً سراغ کسانی رفتند که شاید بار اول هم به خاطر شرایط خاص زمانی و مسائل سیاسی رای آوردند. چطور جریان اصلاحات هنوز به این باور نرسیده که مردم نمایندگان فعلی را شناخته و از عملکردشان آگاهند و دیگر بعید است آنان را منتخب خود سازد؟ شاید لازم باشد اصلاح‌طلبان در روز انتخابات و پس از اعلام نتایج، دیدگاه مردم را درباره نمایندگان فعلی فراکسیون امید از زبان خودشان بشنوند!
منبع: تابناک
کلیدواژه: جشنواره موسیقی فجر کنفرانس مونیخ دادگاه روح الله زم آزادراه تهران شمال انتخابات مجلس یازدهم شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اصلاحات انتخابات انتخابات مجلس یازدهم جشنواره موسیقی فجر کنفرانس مونیخ دادگاه روح الله زم آزادراه تهران شمال انتخابات مجلس یازدهم شورای ائتلاف نیروهای انقلاب یک سوراخ دوبار گزیده احزاب اصلاح طلب نمایندگان فعلی اصلاح طلبان برای انتخابات فراکسیون امید انتخابات مجلس جریان اصلاحات ردصلاحیت ها شورای عالی بیانیه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۲۰۳۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله تند عباس عبدی به اصولگرایانی که مهدی نصیری را اصلاح‌طلب می دانند/ عقل هم چیز خوبی است
به گزارش خبرآنلاین عباس عبدی در اعتماد نوشت:
ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد. اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است. البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به‌هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود.اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند.
البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کسی به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاح‌طلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد. غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.»
ابتدا بهتر بود که پیش‌تر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است.من در گفت‌وگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب این‌گونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد.
گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتما افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آن‌هم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است.
اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید. آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست.
21302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903293
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند